MÜDÜRLÜK ATEŞTEN GÖMLEK
MÜDÜR kelimesi Arapça “dönmek, döndürmek” anlamındaki “devr” sözcüğünden türetilmiş.
İDARE kelimesinin de kökeni aynı sözcük. Müdürlerin DURUMU, KURUMU İDARE etmesi gerekiyor. Bunu kendi koşulları içinde becerenler olduğu gibi, türlü yoksunluk ve sorumluluk altında yalnız bırakılan Müdürlerimiz de var.
İdareci, en çok da Müdür olmak için girilen sınavlar, alınan puanlar ve türlü rekabetten galip gelen Müdürün kaderi atandığı okula bağlıdır. İyi bir semtin seçkin bir okulundaysanız devlet vermese veli yağdırır. Temizlik, güvenlik, onarım, donanım bir şekilde karşılanır. Böyle okulların hatırlı velilerini kızdırmak risktir sadece. Toplanan para, yapılan-yapılmayan kayıtlar, verilen notlar, kantin-servis ihaleleri başınıza dert olabilir. Öğretmen kadrosunun da çok puanlı, çokbilmiş ya da çok torpilli olması durumunda “İDARE” etmek güçleşecektir. Çok sayıda rakibiniz olacağından ayağınızın kayması an meselesidir.
Orta halli bir okulda idareciliği kör-topal götürürsünüz. Veliden bağış almak meşakkatlidir, ihtiyaçlar için Valiliği, semtin İşadamlarını, Dernek ve Vakıfların kapılarını aşındırırsanız, bilgisayar, projeksiyon, boya, spor malzemesi, kırtasiye ihtiyaçlarını karşılarsınız. Böyle okullarda öğretmenle iyi geçinen çalışkan bir idareci mucizeler yaratabilir. İmece ruhuyla yalnızca okulun fiziksel durumu değil, akademik başarısı da yükselir. Ücretsiz kurslar, etütler, sanatsal faaliyetler ile okulun yüzü ağarır. Bir kuru teşekkürle bile mutlu olacak Müdürümüzün başka bir okula atanması işte o aşamada gerçekleşir. Ya torpilli biri gelir makama konar yahut mesnetsiz bir soruşturma ile sorunları çözülmüş okulun idaresi el değiştirir. Hiçbir başarı cezasız kalmaz. Ana haberlerde arkasından ağlanırken gördüğümüz Müdürler bu gruba girer.
Bir de adını yalnız o mahallenin bildiği okullar vardır ki, orada Müdür olmak için gönül adamı olmak yetmez, sabır taşı olmak gerekir. Kapısından sobasına, ampulünden, tuvalet taşına, tebeşirinden, kağıdına kadar her şey önce Allah’a sonra size emanettir. Veli ve öğrenci profili öylesine zavallıdır ki sevgili Müdürüm bağış diye 1-2 Liraya gönül eğer. Suyu ve elektriği kesilmesin diye türlü taklalar atmak zorunda kalır, mühür söktüğü, kaçak bağlattığı görülmüştür. Boş geçen dersler için İlçe Milli Eğitimlerde öğretmen kovalar, geleni elinde tutmaya çalışır. Memuru yoksa yazışmaları kendi yapar, hizmetlisi olmayan okulu temizletmek için velilerle çalışır, sigortasını ödeyemediği ücretli işçi çalıştırır. Her durumda da risk almaktadır. Veliye sıra sildirdiği için soruşturma geçiren, sigorta borcu yüzünden maaşına haciz gelen Müdürlerimiz vardır.
Yalnızca “BİR” eğitim sendikasına üye olduğu için Müdürlük payesi kazananların yanında Müdürlüğü ateşten bir gömlek gibi taşıyanlar da var. O isimsiz kahramanlardan 13’ü görevlerinden istifa etti birkaç gün önce. Farklı illerde, farklı zamanlarda yapılan istifaları bilmemize olanak yok ancak Diyarbakır Silvan’daki 13 istifa sessiz bir eylem, bir çığlıktır. Müdürlerimizin istifa nedeni okullarında kadrolu hizmetli bulunmadığından sigortasız eleman çalıştırmak zorunda bırakılmaları, çünkü bu 13 okula tek kuruş bütçe ayrılmamış.
Zorunlu ve parasız eğitim koca bir yalan. Dünyanın en yetenekli idarecisini bütçesiz, dımdızlak bir okula atarsanız neyi, nasıl idare edecek? Silvan örneğinde Müdürlerimiz okullarına öğretmen olmak istediler, yerlerine 13 yeni kurban atandı. Bu Müdürlerin kullanımına bir bütçe atandı mı, onu bilemiyoruz…
Müdürlük; temsil noktasında onurlu, yükümlülük bakımından sorunlu bir makamdır. Okulun üç-otuz parasını kutsal emanet gibi taşıyan, zamanını, emeğini hatta parasını okula harcayan nicelerini tanıdım, onlarla çalışmanın gururunu yaşadım. Her durumda günah keçisi olan binlerce idarecinin uykusu okulun sorunları ile bölünmekte her gece. Onları bu çaresizliğe, yalnızlığa mahkum edenleri Allah’a havale ediyor, görevlerini layıkıyla ve özveriyle yapan Müdürlerimin ellerinden öpüyorum.
MÜDÜR kelimesi Arapça “dönmek, döndürmek” anlamındaki “devr” sözcüğünden türetilmiş.
İDARE kelimesinin de kökeni aynı sözcük. Müdürlerin DURUMU, KURUMU İDARE etmesi gerekiyor. Bunu kendi koşulları içinde becerenler olduğu gibi, türlü yoksunluk ve sorumluluk altında yalnız bırakılan Müdürlerimiz de var.
İdareci, en çok da Müdür olmak için girilen sınavlar, alınan puanlar ve türlü rekabetten galip gelen Müdürün kaderi atandığı okula bağlıdır. İyi bir semtin seçkin bir okulundaysanız devlet vermese veli yağdırır. Temizlik, güvenlik, onarım, donanım bir şekilde karşılanır. Böyle okulların hatırlı velilerini kızdırmak risktir sadece. Toplanan para, yapılan-yapılmayan kayıtlar, verilen notlar, kantin-servis ihaleleri başınıza dert olabilir. Öğretmen kadrosunun da çok puanlı, çokbilmiş ya da çok torpilli olması durumunda “İDARE” etmek güçleşecektir. Çok sayıda rakibiniz olacağından ayağınızın kayması an meselesidir.
Orta halli bir okulda idareciliği kör-topal götürürsünüz. Veliden bağış almak meşakkatlidir, ihtiyaçlar için Valiliği, semtin İşadamlarını, Dernek ve Vakıfların kapılarını aşındırırsanız, bilgisayar, projeksiyon, boya, spor malzemesi, kırtasiye ihtiyaçlarını karşılarsınız. Böyle okullarda öğretmenle iyi geçinen çalışkan bir idareci mucizeler yaratabilir. İmece ruhuyla yalnızca okulun fiziksel durumu değil, akademik başarısı da yükselir. Ücretsiz kurslar, etütler, sanatsal faaliyetler ile okulun yüzü ağarır. Bir kuru teşekkürle bile mutlu olacak Müdürümüzün başka bir okula atanması işte o aşamada gerçekleşir. Ya torpilli biri gelir makama konar yahut mesnetsiz bir soruşturma ile sorunları çözülmüş okulun idaresi el değiştirir. Hiçbir başarı cezasız kalmaz. Ana haberlerde arkasından ağlanırken gördüğümüz Müdürler bu gruba girer.
Bir de adını yalnız o mahallenin bildiği okullar vardır ki, orada Müdür olmak için gönül adamı olmak yetmez, sabır taşı olmak gerekir. Kapısından sobasına, ampulünden, tuvalet taşına, tebeşirinden, kağıdına kadar her şey önce Allah’a sonra size emanettir. Veli ve öğrenci profili öylesine zavallıdır ki sevgili Müdürüm bağış diye 1-2 Liraya gönül eğer. Suyu ve elektriği kesilmesin diye türlü taklalar atmak zorunda kalır, mühür söktüğü, kaçak bağlattığı görülmüştür. Boş geçen dersler için İlçe Milli Eğitimlerde öğretmen kovalar, geleni elinde tutmaya çalışır. Memuru yoksa yazışmaları kendi yapar, hizmetlisi olmayan okulu temizletmek için velilerle çalışır, sigortasını ödeyemediği ücretli işçi çalıştırır. Her durumda da risk almaktadır. Veliye sıra sildirdiği için soruşturma geçiren, sigorta borcu yüzünden maaşına haciz gelen Müdürlerimiz vardır.
Yalnızca “BİR” eğitim sendikasına üye olduğu için Müdürlük payesi kazananların yanında Müdürlüğü ateşten bir gömlek gibi taşıyanlar da var. O isimsiz kahramanlardan 13’ü görevlerinden istifa etti birkaç gün önce. Farklı illerde, farklı zamanlarda yapılan istifaları bilmemize olanak yok ancak Diyarbakır Silvan’daki 13 istifa sessiz bir eylem, bir çığlıktır. Müdürlerimizin istifa nedeni okullarında kadrolu hizmetli bulunmadığından sigortasız eleman çalıştırmak zorunda bırakılmaları, çünkü bu 13 okula tek kuruş bütçe ayrılmamış.
Zorunlu ve parasız eğitim koca bir yalan. Dünyanın en yetenekli idarecisini bütçesiz, dımdızlak bir okula atarsanız neyi, nasıl idare edecek? Silvan örneğinde Müdürlerimiz okullarına öğretmen olmak istediler, yerlerine 13 yeni kurban atandı. Bu Müdürlerin kullanımına bir bütçe atandı mı, onu bilemiyoruz…
Müdürlük; temsil noktasında onurlu, yükümlülük bakımından sorunlu bir makamdır. Okulun üç-otuz parasını kutsal emanet gibi taşıyan, zamanını, emeğini hatta parasını okula harcayan nicelerini tanıdım, onlarla çalışmanın gururunu yaşadım. Her durumda günah keçisi olan binlerce idarecinin uykusu okulun sorunları ile bölünmekte her gece. Onları bu çaresizliğe, yalnızlığa mahkum edenleri Allah’a havale ediyor, görevlerini layıkıyla ve özveriyle yapan Müdürlerimin ellerinden öpüyorum.
